Metoda Vojty
Stworzona przez czeskiego neurologa prof. Vaclava Vojty. Terapią obejmuję się głównie niemowlęta z tzw. grupy ryzyka (wcześniaki, niska urodzeniowa skala Apgar, powikłania okołoporodowe, uszkodzenie splotu ramiennego, ZOKN – zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej). Również dzieci starsze w leczeniu wad postawy lub bocznych skrzywień kręgosłupa. Od kilku lat terapeuci wprowadzają metodę Vojty u pacjentów dorosłych po udarach i wylewach.
W metodzie tej nie uczy się i nie trenuje czynności ruchowych, jak np. obracanie się, raczkowanie, czy chodzenie. Korzysta się z tzw. stref położonych w określonych miejscach ciała (guz piętowy, łopatka, okolica międzyżebrowa), by pobudzać mózg do sięgnięcia zakodowanych wzorców ruchowych (obrót, siadanie, itp.) Vaclav Vojta po latach obserwacji małych pacjentów stwierdził, że każdy z nas ma zakodowane w centralnym układzie nerwowym informację, co musimy zrobić, by się obrócić, zacząć siadać czy wstawać . Zdrowego dziecka nie trzeba tego uczyć. Naturalnie zaczyna zdobywać kolejne umiejętności. U dziecka, u którego podczas porodu lub jeszcze w łonie matki, doszło do uszkodzenia układu nerwowego, informacja ta blokuje się. Niemowlę nie potrafi z niej skorzystać. Metoda Vojty ma za zadanie odblokować, w jak największym stopniu dostępność do niej.
Zastosowanie:
Zobacz również: metoda McKenzie
- ZOKN – zaburzenia ośrodkowej koordynacji nerwowej : asymetrie złożeniowe, opóźnienie psychomotoryczne
- MPD- mózgowe porażenie dziecięce
- obwodowe uszkodzenia układu nerwowego (splot barkowy, przepuklina oponowo-rdzeniowa)
- choroby nerwowo- mięśniowe
- kręcz szyi
- obniżone lub wzmożone napięcie mięśniowe
- po udarach, wylewach chorobie SM
- wady postawy, skolioz