Metoda NDT – Bobath

Metoda NDT-Bobath  jest to metoda neurorozwojowa zapoczątkowana w latach 40. XX wieku przez małżeństwo Bobath. Terapię neurorozwojową NDT-Bobath kierujemy do naszych najmłodszych pacjentów. Ze względu na swój nieinwazyjny charakter może być wprowadzona już od pierwszych dni życia dziecka, a najlepsze efekty przynosi u dzieci w ciągu pierwszego roku życia.

Terapeuta dzięki wspomaganiom przez punkty kluczowe na ciele tj. głowa, obręcz barkowa i obręcz miednicza próbuje uzyskać  dany ruch u dziecka. Reakcje wywołuje się również dzięki przenoszeniu odpowiednio ciężaru jego ciała i środka ciężkości. Jeśli określony ruch sprawia dziecku trudności, terapeuta poprzez przyłożenie swoich rak do jego ciała o odpowiedniej sile, dodaje mu napięcia,  tym samym ułatwia wykonanie tego ruchu. Terapeuta sam określa ile siły musi użyć przy wspomaganiu pamiętając o tym, aby nie wyręczać przy  tym dziecka, które ma za zadanie  jak najwięcej pracy wykonać samo. Pamiętać  musimy o tym, aby nasz mały pacjent  na zajęciach czuł się komfortowo i staramy się również nie wywoływać u niego niepożądanych reakcji – bólu czy płaczu.

Rehabilitacja dzieci metodą Bobath pomaga chorym dzieciom w rozwoju i osiągnięciu niezależności na tyle, na ile pozwala istniejące uszkodzenie centralnego układu nerwowego. Terapia ma charakter kompleksowy, a ćwiczenia mają jeden główny cel – osiągnąć ruch jak najlepszej jakości. Wszystkie ćwiczenia dobierane są indywidualnie do potrzeb dziecka. Podczas terapii, terapeuta pokazuje również rodzicom jak powinni ćwiczyć z maluchem w domu, ponieważ, aby uzyskać najlepsze efekty, rehabilitacja musi być kontynuowana w warunkach domowych. Usprawnianie według koncepcji Bobath  może być łatwo włączone w  rozkład dnia dziecka, bez zaburzania interakcji mama − dziecko. Prawidłowo wykonywana pielęgnacja, noszenie, karmienie dziecka czy zabawa z nim są naturalnym sposobem utrwalania wzorców ruchowych wspomaganych przez fizjoterapeutę.

Jak wyglądają ćwiczenia w terapii metodą NDT-Bobath?

Zobacz również: metoda PNF

Wszystkie ćwiczenia są oparte o proces motor learningu – efektywnego nauczania poprzez ruch. Wykorzystując indywidualne możliwości dziecka, można skutecznie promować aktywność malucha, co przekłada się na lepszy i prawidłowy rozwój. Podczas terapii najczęściej korzysta się z technik, takich jak taping oraz pressure. W ten sposób można zwiększyć aktywność poszczególnych mięśni, a także przenosić ciężar ciała. Dzięki temu można finalnie osiągnąć ruch zbliżony do fizjologicznego.

Przykładem ćwiczeń jest na przykład próba aktywniejszego przenoszenia ciężaru ciała przy pomocy piłki gimnastycznej. W ten sposób stymulowana i kontrolowana jest głowa dziecka dzięki zastosowaniu odpowiedniego wsparcia. Podczas tego treningu pobudzana zostaje aktywność mięśni, a także przetwarzana ich funkcja. Dzięki takiej terapii pacjent będzie mógł lepiej partycypować w wielu codziennych czynnościach.