Co trzeba wiedzieć o fizjoterapii uroginekologicznej?

Dodano: 25 maj 2022

Choć współcześnie coraz więcej mówi się o profilaktyce zdrowia kobiet, pewne jej aspekty wciąż pozostają w przestrzeni publicznej swoistym tematem tabu. Tymczasem jednym z najpowszechniejszych problemów, z jakimi zgłaszają się pacjentki, pozostaje kwestia nietrzymania moczu. W zależności od grupy wiekowej dolegliwość ta dotyka aż 25-45% kobiet na świecie, a co gorsza, wiele z nich nie zdaje sobie nawet sprawy z tego, że udanie się na konsultację do specjalisty na wczesnym etapie choroby pozwala w porę ją opanować. Jedną z takich stosunkowo młodych dziedzin nauki, które mogą w tym pomóc, jest fizjoterapia uroginekologiczna. Skupia się ona na rozluźnieniu, uelastycznieniu oraz poprawie wytrzymałości mięśni, co przekłada się na przywrócenie równowagi w obrębie miednicy oraz dolnych dróg moczowych.

Co wykonuje się w ramach fizjoterapii uroginekologicznej?

Leczenie w ramach fizjoterapii uroginekologicznej polega na wykorzystaniu specjalnych technik manualnych, prowadzeniu ćwiczeń dostosowanych do rodzaju schorzenia oraz treningu w domu. Celem tych działań jest zwiększenie świadomości własnego ciała, a także utrwalenie prawidłowych wzorców ruchowych, które pozwolą lepiej poczuć własne ciało oraz wzmocnić dno miednicy. Na samym początku fizjoterapeuta przeprowadza szczegółowy wywiad, który w wielu przypadkach pomaga już na wczesnym etapie określić prawdopodobną przyczynę problemu. Aby zyskać całkowitą pewność, wymagane może być również wykonanie badania USG jamy brzusznej przeprowadzane m.in. przez lekarzy z Centrum Rehabilitacji FinMed w Szczecinie. Od rodzaju dysfunkcji będzie zależeć dalszy tryb zastosowanej terapii.

Jedną z bardziej rozpowszechnionych metod fizjoterapeutycznych wspomagających leczenie i zapobieganie schorzeniom jest trening dna miednicy, który skupia się na nauce świadomego napinania i rozluźniania mięśni krocza celem poprawy ich elastyczności. Należy jednak pamiętać, że ćwiczenia muszą być wykonywane według międzynarodowych standardów medycznych, w czym pomoże trening pod okiem specjalisty – w przeciwnym razie nieprawidłowe wzorce mogą przynieść efekt odwrotny do zamierzonego. W ramach fizjoterapii uroginekologicznej wykorzystuje się także terapię manualną, czyli techniki, chwyty i pozycje ułożeniowe wykonywane z użyciem rąk. Z ich pomocą diagnozuje się oraz leczy dysfunkcje w obszarze kręgosłupa i miednicy, których podłożem są zaburzenia neurologiczne oraz te związane z napięciem mięśniowym.

Jaki zakres problemów obejmuje fizjoterapia uroginekologiczna?

Zobacz również: Jak po udarze mózgu można wrócić do sprawności?

Na fizjoterapię uroginekologiczną mogą się zgłaszać kobiety i mężczyźni w każdym wieku – zarówno osoby, którym zależy na świadomej profilaktyce, jak i pacjenci wymagający podjęcia leczenia. Co ważne, skorzystanie z fizjoterapii pozwala wyeliminować wiele uciążliwych dolegliwości, w tym takich, które przez lata były niesłusznie przypisywane kobiecej naturze. Zalicza się do nich:

• nietrzymanie moczu;
• dysfunkcje pęcherza moczowego;
• obniżenie lub wypadanie narządów miednicy mniejszej;
• dolegliwości związane z mięśniami dna miednicy (np. wulwodynia, pochwica);
• bolesne miesiączki;
• dysfunkcje seksualne;
• rozejścia spojenia łonowego;
• bóle pochwy;
• terapie po nacięciu krocza;
• chęć przygotowania się do porodu oraz powrotu do formy po porodzie;
• blizny po cesarskim cięciu;
• przygotowanie oraz rehabilitacja w ramach operacji uroginekologicznej;
• endometriozę;
• rozejścia mięśni prostych brzucha;
• bóle w obrębie miednicy i kręgosłupa.