PL | EN

finmed szczecin nfz

Szczecin: ul. Jagiellońska 37a, 91 500 17 17

Stargard: ul. Wieniawskiego 16, 881 352 319

Pierwsze kroki dziecka

Dodano: 19 kwi 2021

Etap, kiedy dziecko ćwiczy chodzenie wzdłuż mebli, dostawiając jedną nogę do drugiej, jest niezwykle ważny dla wypracowania prawidłowej postawy ciała i wzorca ruchu, więc pod żadnym pozorem nie należy przyspieszać tego procesu.
Uczyć chodzenia należy tylko dzieci z problemami neurorozwojowymi. Dziecko z prawidłowym rozwojem należy tylko wspierać, kibicować mu i cieszyć się jego postępami. Rodzic musi uszanować indywidualne tempo rozwoju dziecka i nie przyspieszać jego „osiągnięć”.

Kiedy dziecko powinno zacząć chodzić?

Dokładnie wtedy, gdy jego układ mięśniowo-szkieletowy i układ nerwowy, a zwłaszcza koordynacja pracy tych układów oraz narządów zmysłów, będą wystarczająco dojrzałe.
Niektóre maluchy pierwsze kroki stawiają w 10 miesiącu życia, a inne dopiero po ukończeniu 17 miesiąca, jest to sprawa bardzo indywidualna. Jednak w życiu każdego dziecka przychodzi taki moment, w którym rodzice po raz pierwszy stawiają je na jego własnych nóżkach i zaczynają prowadzać za rączki.
Prowadzenie dziecka za rączki nie jest wskazane, ponieważ nóżki i stopy takiego maleństwa, nie są jeszcze gotowe do tak dużych obciążeń i w konsekwencji mogą ulec deformacji. Oprócz tego prowadzanie dziecka za jedną lub dwie rączki może powodować asymetrię i inne wady postawy ciała.
Możecie być pewni, że kiedy dziecko będzie gotowe, samo zacznie chodzić, bez niczyjej pomocy. Zanim maluszek stanie na nóżkach, jego struktury kostno-stawowe muszą dojrzeć, muszą się przygotować na przyjęcie ciężaru całego ciała. W uzasadnionych przypadkach, kiedy pomoc fizoterapeuty jest niezbędna, dziecko może zostać skierowane na terapię prowadzoną metodą Vojty.

Naturalne etapy nauki chodzenia u dziecka

Zobacz również: Łokieć tenisisty – komu się przydarza i jak sobie z nim radzić?

Zamiast przeciążać swoje kręgosłupy, pochylając się nad trzymanym za ręce maluszkiem, z radością obserwujmy kolejne, naturalne sekwencje nauki chodzenia:
– Maluch podciąga się przy meblach, szczebelkach łóżeczka, nogach rodzica itp.
– Trzymając się obiema rączkami, zaczyna przemieszczać się do boku – krokiem odstawno–dostawnym.
– Maluch puszcza się jedną rączką i zaczyna maszerować do przodu – mówimy wówczas o kroku przedsiębieżnym.
– Maluch puszcza się obiema rączkami i balansuje w pozycji stojącej (ćwiczy równowagę statyczną).
– Maluch puszcza się obiema rączkami i… robi kilka kroczków do przodu.

W tym niezwykle ważnym okresie dziecko wypracowuje:
• Prawidłowe ustawienie miednicy – stabilne i pod odpowiednim kątem
• Prawidłowe ustawienie nogi na całej jej długości – od stawu biodrowego do stopy, w tym prawidłowe obciążenie poszczególnych części stopy
• Równowagę
• Kolejne etapy rozpracowania przestrzeni, czyli procesu, który rozpoczął się, gdy dziecko zaczęło obracać się z z brzucha na plecy i na odwrót
• Pewność siebie i wewnętrzną motywację – ogromną rolę odgrywają tu upadki, kolejne próby i zdobyta samodzielność.

Pozwólmy zatem naszym maluchom na samodzielny rozwój umiejętności chodzenia. Jeśli jednak Rodzic poczuje się zaniepokojony, zachęcamy do skorzystania z konsultacji fizjoterapeutycznej u terapeuty specjalizującego się w rehabilitacji dzieci, który wyjaśni wszelkie wątpliwości, a w razie potrzeby zleci odpowiednią rehabilitację małego Pacjenta.

Polityka prywatności | Regulamin strony | Opinie

Polityka Cookies
Realizacja: KULIKOWSKI-IT.pl Strony internetowe Szczecin

Skip to content