Cieśń nadgarstka

Dodano: 19 kwi 2021

Zespół cieśni nadgarstka rozpoznaje się w oparciu o najczęściej towarzyszące objawy, wynikające z przewlekłego ucisku czy uwięźnięcia m.in. nerwu pośrodkowego biegnącego przez tzw. kanał nadgarstka. Nawyki powodujące wystąpienie zespołu cieśni nadgarstka to przede wszystkim powtarzające się jednakowe ruchy palców i nadgarstka, jak przy drobnych pracach ręcznych, pisaniu na klawiaturze, jeździe na rowerze, graniu na instrumentach itp. schorzenie przeważnie dotyczy ręki dominującej, co jest wynikiem choroby zawodowej.

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka

• intensywna, długo trwająca praca ręczna wymagająca precyzji np.pracownik biurowy, fryzjer, stomatolog;
• codzienne nadwyrężanie dłoni np. brak odpowiedniego wsparcia nadgarstka podczas pracy przy komputerze;
• wynik urazów w obrębie nadgarstka – zwichnięcie lub złamanie;
• zmiany zwyrodnieniowe, przepuklina kręgosłupa w obrębie szyjnego odcinka;
• zaburzenia hormonalne (cukrzyca, akromegalia, niedoczynność tarczycy).

Objawy

Objawy zespołu cieśni nadgarstka możemy podzielić na kilka etapów w zależności od natężenia, a każde z nich wiąże się z drętwieniem i bólem palców, które często się ignoruje, tłumacząc przyjęciem nieprawidłowej pozycji podczas snu. Częstym objawem jest także ból ręki nasilający się w nocy lub nad ranem, wybudzający ze snu. Pacjenci miewają problemy z wykonywaniem precyzyjnych ruchów chorą ręką posiadają np. osłabiony chwyt co skutkuje wypuszczaniem z ręki talerzy, kubków, przerywaniem pisania z powodu pojawiania się bólu ręki. Najczęściej objawy pojawiają się na środkowym palcu a następnie „rozchodzą” się na palec wskazujący i serdeczny. Choroba ta nie obejmuje palca małego. Gdy objawy nasilają się mogą pojawić się zaniki mięśniowe w obrębie kłębu kciuka. Dochodzi też do pogłębiania się zmian degeneracyjnych nerwu pośrodkowego. W zaburzeniach długotrwających i nieleczonych może dojść do nieodwracalnego uszkodzenia nerwu.

Leczenie

Zobacz również: Jakie dolegliwości niweluje terapia falą uderzeniową?

Leczenie zachowawcze opiera się przede wszystkim na odpowiednio prowadzonej fizjoterapii. W przypadku braku efektów lub przy znacznym stopniu dolegliwości zaleca się leczenie chirurgiczne polegające na odbarczaniu nerwu pośrodkowego. Głównym zadaniem postępowania leczniczego w zespole cieśni nadgarstka jest eliminacja bólu oraz poprawa czucia i funkcji ręki.

Leczenie zachowawcze przynosi oczekiwane rezultaty we wczesnym stadium choroby z niezbyt nasilonymi objawami.  Polega na zastosowaniu leków przeciwzapalnych ogólnie i miejscowo, odpoczynku oraz stosowaniu zabiegów fizykalnych tj. laseroterapia, biostymulacyjna, ciepłolecznictwo, ultradźwięki, a także zabiegi falą uderzeniową. Wykorzystuje się również następujące metody fizjoterapeutyczne jak masaż leczniczy, kinezyterapię czy kinesiotaping.